اختلال کم توجهی پیش فعالی
معرفی
اختلال کم توجهی_ بیش فعالی عبارت است از یک نوع رفتار خاص در کودکان به طوری که این کودکان تنها می توانند برای مدت کوتاهی روی یک موضوع خاص تمرکز کنند .
ضمنا این کودکان گاهی حرکات و رفتار کنترل نشده ای را به طور ناگهانی از خود بروز می‌دهند.
البته بیش فعالی می تواند وجود داشته باشد یا نداشته باشد.
به نظر می رسد که این اختلال در اختلالات یادگیری نقش داشته باشد و تخمین زده می شود حدود ۱۰٪_۵٪ کودکان مدرسه‌ای گرفتار این اختلال می باشند.
علائم اختلال کم توجهی پیش فعالی
۱ .زیاد صحبت می کند.
۲. کودک روی صندلی مرتب می جنبد و دست و پاهای خود را تکان میدهد.
۳. اغلب کارهای خطرناک انجام می دهد بدون اینکه به عواقب ناگوار آنها توجه داشته باشد.
۴. حواس کودک به راحتی پرت می شود.
۵. قبل از مطرح شدن کامل، سوال کودک را پاسخ می دهد.
۶. کودک در رعایت نوبت در بازی و صف مشکل دارد.
۷. کودک در اجرای دستورالعمل ها مشکل دارد.
۸. کودک قادر به تمرکز روی یک کار یا بازی مشخص نیست.
۹. مرتب از یک کار تمام نشده منصرف شده، به کار دیگری می پردازد.
۱۰. در انجام بازی، بدون ایجاد سر و صدا، مشکل دارد.
۱۱. وسط صحبت یا کار دیگران می پرد.
۱۲. به نظر می رسد که اصلاً گوش نمی دهد.
۱۳. چیز های مورد نیاز برای انجام کارها را گم میکند.
۱۴. وقتی به کودک گفته می‌شود که بنشیند، فقط به مدت کوتاه روی صندلی بند می شود.
اتیولوژی
ناشناخته است. فرضیات زیادی مطرح شده‌اند، اما هیچ یک تایید یا رد نشده اند. تصور بر این است که منشای آن بیولوژ یک باشد.
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی این اختلال
پیشگیری
هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود در بعضی از موارد، رفتار غیر طبیعی کودک به هنگام بلوغ کاملاً برطرف می‌شود. در بعضی دیگر پیش‌فعالی با افزایش سن کاهش می یابد. اما تعدادی از این کودکان نهایتاً به نوجوانان و بزرگسالانی مشکل‌دار تبدیل می شوند.
عوارض احتمالی
امکان دارد مشکلات کودک در طی زمان برطرف نشوند.
نهایتاً کودک وقتی بزرگ می شود ممکن است در تحصیل موفق نباشد، یا اینکه رفتار ضد اجتماعی و آگاهی جنایی از خود بروز دهد. امکان دارد کودک در بزرگسالی دچار اختلال شخصیت شود.
درمان
۱. درمان و مشاوره به والدین و کودک توسط پزشک
۲. با معلم کودک تماس مستمر داشته باشید.
اگر کودک در درس خود نیاز به کمک بیشتری دارد امکان آن را فراهم کنید.
۳. در خانه یک محیط متناسب و محدودیت‌های کاملاً مشخص برای رفتار کودک را در نظر بگیرید. ضمناً باید از روش های تربیتی نیز به طور مداوم بهره گرفت. اگر احساس می کنید که نیاز به کمک از طرف افراد متخصص و امر دارید مراجعه کنید.
۴. رفتار درمانی و شناخت درمانی، کودک خود در این نوع درمان ها نقش مهمی را به عهده دارد. او باید مواظب رفتار خود باشد، نقش محوله را به خوبی ایفا کند، و رفتار خود را ثبت کند . در یک طرح کلی، اساس این روش های درمانی بر راهبردهای تغییر رفتار نامطلوب استوار است. به نظر می رسد که ترکیب این روش های درمانی با داروها بهترین نتایج را در کنترل علایم به همراه داشته باشد.
داروها
پزشک شما شاید تصمیم بگیرد داروهایی مثل متیل فنیدات( ریتالین)، که ظاهراً اثر آرام بخش در کودکان دچار این اختلال دارند ،تجویز کند. این داروها اثرات جانبی ناخوشایندی دارند، از جمله: اختلال در خواب، افسردگی، سردرد، معده درد، بی اشتهایی، و کاهش رشد.
فعالیت
فعالیت کودک خود راحتی المقدور در چارچوب مشخصی درآورید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی مخصوصی پیشنهاد شده اند : حذف کلیه افزودنی های غذایی( ادویه جات و غیره)، حذف موارد به خصوص از رژیم غذایی، یا ویتامین درمانی شدید. اغلب تحقیقات پزشکی اشاره به این دارند که این رژیم ها برای تعداد بسیار کمی از کودکان مفید هستند. اما بسیاری از والدین تغییرات قابل توجهی را در رفتار کودکان خود پس از استفاده از این رژیم‌ها گزارش کرده‌اند. شاید دلیل آن این باشد که با تهیه غذا های مخصوص برای کودک، وی احساس میکند که توجه بیشتری به او می شود، در مورد هرگونه رژیم غذایی مخصوصی که برای کودک خود در نظر دارید با پزشک خود مشورت کنید.