آزمایشات کم خونی فقر آهن
پس از تشخیص اولیه کم خونی فقر آهن (در آزمایش CBC) آنگاه برای تایید آن از دو آزمایش آهن سرم (Serum fe) و ظرفیت کلی اتصال آهن (TIBC) (و گاهی ترانسفرین) استفاده می شود.
شرایط و آمادگی لازم: در این آزمایش حدود 5 میلی لیتر خون وریدی گرفته می شود:
- از مصرف غذاهای سرشار از آهن (نظیر جگر، گوشت قرمز، زرده تخم مرغ، مییوه های خشک شده، حبوبات، شیر و غلات) برای 24 تا 48 ساعت قبل از آزمایش پرهیز کنید.
- تزریق خون در 2 هفته اخیر در 2 هفته اخیر باعث اختلال در مقادیر واقعی آزمایش می شود.
- باید برای 12 ساعت ناشتا بود.
- قبل از انجام آزمایش از ورزش و فعالیت جسمانی شدید خودداری نمایید و قبل از نمونه گیری حداقل 15 دقیقه استراحت نمایید.
- در صورت استفاده از دارویی پزشک معالج و مسئول آزمایشگاه را مطلع سازید.
- ادامه مطلب…
_____________________________________________________________________________________________________________________________________________همچنانکه از نام آنها بر می آید این آزمایشات وضعیت انعقادی خون را مورد بررسی قرار می دهند و از آنها علاوه بر تشخیص اختلالات خونریزی دهنده، برای تنظیم دوزاژ (مقدار داروی تجویزی) برخی از داروها (نظیر هپارین و کومارین) و نیز قبل از اعمال جراحی استفاده می شود و شامل شمارش پلاکتها (به مطالب قبلی مراجعه کنید)، PT، CT، BT و PTT هستند.
CT (Clotting Time یا Coagulation): از این آزمایش عمدتا برای تنظیم دوزاژ هپارین و یا قبل از بعضی از اعمال جراحی استفاده می شود ولی امروزه بجای آن بیشتر از آزمایش PTT استفاده می شود. در CT با زدن سوزن یا لانست به نرمی گوش یا نوک انگشت یک قطره خون را بر روی یک ورقه شیشه ای ریخته و طول مدت زمانی که خون لخته می گردد را، اندازه گیری می کنند.
BT (Bleeding Time): در این آزمایش به نرمه ی گوش سوزن یا لانست زده تا خون بیاید. آنگاه هر 30 ثانیه خون را پاک می کنند تا اینکه دیگر خونریزی ادامه نیابد (خون خشک شده باشد). این مدت زمان مقدار BT را نشان خواهد داد.