هپاتیت و اعتیاد
یکی از راههای مهم انتقال هپاتیت «بی» و «سی» اعتیاد تزریقی است. ازسال 1991 که دهندگان از نظر احتمال ابتلا به ویروس های هپاتیت مورد بررسی قرار می گیرند، اعتیاد تزریقی به عنوان یک منبع عفونت جدید محسوب می شود و به نظر می رسد معتادین تزریقی بیشتر از راه اشتراک وسایل تزریقی آلوده می شوند.
یکی از راههای مهم انتقال ویروس های هپاتیت، اعتیاد تزریقی و استفاده از وسایل به صورت مشترک است.
بسیاری از معتادان تزریقی سابقه ای از اشتراک در وسایل را بیان نمی کنند. ابتلا به بیماری هپاتیت در این افراد چگونه قابل توجیه است؟
تنها یک بار اشتراک در وسایل تزریقی کافی است که شخص به این ویروس آلوده شود. بسیاری از معتادین تزریقی سابقه ای را از اشتراک در وسایل عنوان نمی نمایند ولی معمولا اولین تزریق در نتیجه تشویق دوستان و قرض گرفتن وسایل آنها صورت می گیرد.
تنها یک بار اشتراک در وسایل تزریقی کافی است تا شخص در برابر انتقال
ویروس های هپاتیت و ایدز قرار گیرد.
بیشتر معتادین تزریقی تصور می نمایند که اشتراک وسایل فقط با یک نفر به مدت طولانی، مانع از انتقال بیماری می شود. اشتراک وسایل حتی در یک نوبت نیز موجب انتقال این بیماری می شود. در بسیاری از موارد وجود ویروس در خون افراد علامتی ندارد و حتی خود فرد نیز از ابتلا به این ویروس اطلاعی ندارد.
آیا تعویض سر سوزن سرنگ های مورد استفاده مانع از انتقال ویروس می شود؟
خیر. اشتراک در کلیه وسایل مورد استفاده از تزریق نظیر سرنگ و سر سوزن که به خون آلوده می شوند موجب انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر می شود.
مهم ترین راه پیشگیری از بیماران هپاتیت در معتادان، ترک اعتیاد است. در صورت اصرار بر ادامه اعتیاد، مهمترین راه پیشگیری عدم استفاده از وسایل به صورت مشترک است.
علایم بیماری هپاتیت در معتادان تزریقی چگونه است؟
علایم بیماری به شکلهای مختلف در افراد تظاهر می یابد. اغلب مبتلایان هیچگونه علامتی ندارند و از بیماری خود مطلع نیستند و تنها با انجام آزمایش خون، این بیماری در آنها مشخص می شود. شایعترین علایم در این افراد به صورت خستگی و احساس ناخوشی است.
مهم ترین علایم بیماری هپاتیت عبارتند از:
- خستگی
- ضعف
- کاهش وزن
- درد در قسمت فوقانی شکم
- علایم شبیه سرماخوردگی نظیر تب، لرز، تعریق و سردرد
تشخیص بیماری هپاتیت در معتادان چگونه است؟
تشخیص بیماری هپاتیت «بی» و «سی» از روی علایم بیماری در افراد معتاد مشکل می باشد. بسیاری از علایم به علت اعتیاد تزریقی و یا مصرف الکل نیز دیده می شود. بهترین راه تشخیص در این افراد، انجام آزمایش خون است.
پیشگیری از ابتلاء به بیماری هپاتیت «بی» و «سی» در معتادان چگونه است؟
از آنجایی که اعتیاد تزریقی مهم ترین راه ابتلاء به این بیماری است لذا ترک اعتیاد نیز بهترین راه جهت پیشگیری به بیماری هپاتیت می باشد. چنانچه فرد معتاد به بیماری هپاتیت «بی» مبتلا نباشد، واکسیناسیون علیه این بیماری توصیه می شود. همچنین توصیه می شود که کلیه وسایل جهت تزریق نظیر سرنگ، سرسوزن، فیلتر و حتی آب را به طور مشترک استفاده نکنند. اگر فرد معتاد نمی تواند در هر بار تزریق از وسایل جداگانه استفاده نماید، بهتر است که از وسایل شخصی خودش در هر مرتبه استفاده نماید و قطرات خون ریخته شده در محیط را با محلول های سفید کننده خانگی تمیز نماید.
از وسایل شخصی نظیر تیغ، مسواک، ناخن گیر و قیچی به صورت مشترک استفاده نکنید.
یک توصیه مهم
در صورت ریختن وسایل تزریق در داخل سطل های زباله خانگی، ممکن است که در هنگام جابجایی موجب آلودگی سایر افراد شوند، لذا بهتر است این سرنگ ها در داخل ظرفهای غیرقابل نفوذ نظیر ظروف شیشه ای یا فلزی دور ریخته شود.
آیا هپاتیت «سی» در بیماران معتاد تزریقی قابل درمان است؟
آری. ولی شرط لازم و ضروری، ترک مواد مخدر تزریقی است. در صورت ادامه اعتیاد تزریقی، تاثیر داروهای تجویز شده به شدت کاهش می یابد.
آیا شیوه های دیگر اعتیاد نیز در ابتلا به هپاتیت دخالت دارند؟
آری، انواع دیگر اعتیاد نظیر اعتیاد استنشاقی (استنشاق مواد به داخل بینی) و کشیدن تریاک نیز در ابتلا به این بیماری موثر هستند ولی هیچکدام به اندازه شکل تزریقی آن خطرناک نیست.
خطر جدی که معتادان به مواد مخدر را تهدید می کند آلودگی به ویروس HIV و ابتلا به بیماری ایدز است.
نویسنده : دکتر علیرضا خدامی
کلمات کلیدی : چربی خون ، آزمایش خون ، آزمایشات کبدی ، تشخیص آزمایشگاهی، کم خونی ، آنمی ،فقرآهن ، چربی ، آزمایش ، نتیجه آزمایش